Świerzb skórny, zwany również świerzbem, jest wysoce zaraźliwą chorobą skóry, która dotyka psów. Chorobę wywołuje maleńki, mikroskopijny (czyli niewidoczny gołym okiem) roztocz Sarcoptes scabiei, który jest najbliżej spokrewniony z pająkami. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się jak objawia się świerzb u psa w uszach.
Cykl życia roztoczy
Dorosłe roztocza żyją w skórze psa przez około 3 do 4 tygodni. Po kryciu samica zakopuje się w skórze, gdzie składa od 3 do 4 jaj. W ciągu 3-10 dni z jaj wylęgają się larwy, które przemieszczają się na powierzchnię skóry, przechodząc przez kilka etapów, aby ostatecznie stać się dorosłymi roztoczami. Dorosłe roztocza łączą się w pary i cykl zaczyna się od nowa. Świerzb może zarażać psy w każdym wieku.
Psy mogą zostać zarażone innym roztoczem zwanym Demodex (powodującym nużycę), który również żyje w skórze, nie jest zaraźliwy, ale powoduje podobne problemy skórne.
Roztocza świerzbowca mogą zarażać ludzi i koty, ale nie mogą się rozmnażać tak jak u psów. U ludzi roztocza nie są w stanie zakończyć swojego cyklu życiowego i giną po kilku dniach, ale często powodują objawy intensywnego swędzenia, które mogą wymagać leczenia.
Uwaga: świerzb jest chorobą odzwierzęcą, co oznacza, że może przenosić się z zarażonych zwierząt na ludzi. Ważne jest, aby ćwiczyć dobrą higienę, taką jak mycie rąk, a także pranie pościeli zwierząt domowych w rozcieńczonym wybielaczu (1 uncja wybielacza zmieszana z 1 galonem wody), jeśli u Twojego zwierzaka zdiagnozowano świerzb lub podejrzewasz u niego świerzb.
Koty mogą zostać zarażone roztoczem blisko spokrewnionym z Sarcoptes scabiei zwanym Notoedres cati, wywołującym stan znany jako świerzb notoedryczny.
Objawy świerzbu skórnego u psów – świerzb u psa w uszach
Świerzb u psów powoduje intensywne swędzenie, a właściciele często zauważają, że ich pies stale drapie się i gryzie skórę. Swędzenie jest spowodowane przez roztocza na i w skórze, a także przez zagrzebane roztocza i ich jaja, powodujące ogromną reakcję alergiczną w skórze.
Roztocza preferują obszary skóry z mniejszą ilością włosów, takie jak nauszniki, łokcie i okolice brzucha, powodując czerwoną, łuszczącą się i łuszczącą się swędzącą skórę. Wypadanie włosów często można zaobserwować na nogach i okolicach brzucha. Nieleczona skóra staje się pogrubiona i ma ciemny kolor.
Objawy i obszary dotknięte chorobą są podobne do alergii środowiskowych i alergii pokarmowych. Weterynarze często traktują świerzbowiec jako środek ostrożności przed rozważeniem diagnostyki i leczenia atopii lub alergii pokarmowych. Psy ze świerzbem często mają wtórne bakteryjne infekcje skóry, które wymagają opieki weterynaryjnej i leczenia antybiotykami.